ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ?

 

Σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Παρακολουθήσαμε την παράσταση στο Μικρό θέατρο Επιδαύρου στις 5 Αυγούστου.

Πρόκειται για διασκευή της τραγωδίας ΙΩΝ του Ευριπίδη , από τον πολυγραφότατο Χρήστο Χωμενίδη. Το πρωτότυπο κείμενο θεωρείται τραγωδία ακατάτακτη. Θα δυσκολευτώ αντίστοιχα να χαρακτηρίσω και την χωμενίδεια απόδοση. Σύγχρονο ευχάριστο μπουλβάρ. (δες βικιπαιδεία). Ο λόγος έρρεε γάργαρος και γαργαλιστικός κάποιες φορές. Ο Χωμενίδης είναι μανούλα σ αυτό, θα μπορούσε να αποφύγει όμως τους πειρασμούς της τηλεθέασης (τηλεοπτικές ευκολίες)  με εξυπνακισμούς που λάθρα παρεισέφρυσαν στους διαλόγους. 

Η διακωμώδηση της Εξουσίας είχε την  μερίδα του λέοντος στην πλοκή. Το διαλεκτικό  όμως  διαμάντι  που υποδόρια αλλά καταλυτικά ήθελε να αναδείξει ο συγγραφέας είναι ΟΙ ΡΙΖΕΣ. Πόσο και πως χαρακτηρίζουν την ύπαρξη και την μετέπειτα πορεία του ανθρώπου. Είναι δεξαμενή καυσίμων οι ρίζες μας ? είναι συνάμα και άγκυρες που μας κρατούν δέσμιους ,  στερώντας μας πτήσεις συμπαντικές και ταξίδια ανείπωτα και  λαχταριστά ? το μυστικό κρύβεται στον εύστοχο τίτλο : ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ??

Εχουμε λοιπόν μία ευχάριστη παράσταση . Σε αντίθεση με το σύστριγγλο των ημερών στη Μεγάλη Επίδαυρο , εδώ περνάς καλά και δροσερά. Δεν υπήρχε κανένα άγχος για ψαγμένα ντεμέκ νοήματα και συμβολισμούς.

Ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς δεν κοπίασε πολύ , μάλλον δεν χρειαζόταν ,  για να βγεί ένα smooth αποτέλεσμα. Πιστεύω πως η μεγάλη ιδέα που είχε , ο πρωταγωνιστής ΙΩΝ να φλερτάρει με τον Μικρό Πρίγκιπα , δεν του βγήκε. Ισως γιατί ο ερμηνευτής Δημήτρης Φουρλής φάνηκε αδύναμος στο ρόλο. Κρίμα ,πολύ κρίμα, γιατί ο παραλληλισμός θα ήταν γάντι.

Το βαρύ πυροβολικό του καστ αναμφισβήτητα  ήταν ο Γεράσιμος Γεννατάς ως φαύλος ηγεμόνας Ξούθος. Ανεπιτήδευτα  χαρισματικός και έμπειρος γέμισε πληθωρικά την σκηνή. Μία φιγούρα – καρικατούρα βγαλμένη από Μολιέρο γκαραντί. Με άνεση στους αυτοσχεδιασμούς και την διάδραση με τους θεατές. Στην κόψη ορισμένες φορές σεφερλίδιων αυτοματισμών.  Αλλά δυνατός παίκτης γι αυτό που κλήθηκε να κάνει.

Για τους υπόλοιπους συντελεστές θα πώ συνοπτικά τα εξης :

-Γωγώ Μπρέμπου ,ράθυμη , και άφωνη , διεκπεραιωτική ως Κρέουσα.

-Ευγενία Δημητροπούλου , παρούσα.

-Λένα Δροσάκη , λαμπερή και σκαμπρόζα .

- ΣΤΕΛΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ . Πυθία. Χάρμα ιδέσθαι. Ο τύπος είναι η μετεμψύχωση της Γεωργίας Βασιλειάδου. Μία ολόκληρη σπουδή για την εργαλειοποίηση της θρησκείας και την εκμετάλλευση των αδαών πιστών. Απανταχού και ποικιλοτρόπως.

Σκηνικά , κοστούμια , ευχάριστα.

Από μουσική , το φετινό επιδαύριο trend , δεν έχει μπασιαβιόλες και σαξόφωνα. Ενας μόνος του καψερός παλεύει live.

Ως επιμύθιο θα έλεγα πως είδαμε μία τίμια δουλειά. Οπου την συναντήσετε , να την δείτε λέω.

Καλά τάγραψα κι εγώ , καλά τα διάβασες κι εσύ.  Αλλά το βασανιστικό ερώτημα μας κατατρώει θες δε θες. Δέντρο ή πουλί ? Κιθαρίστας ή ντράμερ ?

Χωμενίδης / Γιοκαρίνης σημειώσατε Χ.